Δώσε μου ένα σχολειό.
Να το χτίσω από την αρχή.
Μέσα σε ένα καταπράσινο λιβάδι.
Ή ακόμη, μες το γκρίζο της πόλης.
Σε κάποια απόμακρη γωνιά της γης.
Να ψηλώνουν τόσο όσο τα παιδιά,
αγγίζοντας το γαλάζιο του ουρανού.
Δώσε μου κι έναν μαυροπίνακα.
Κιμωλίες.
Σφουγγάρι.
Σκόνη.
Για τα διαδικαστικά.
Να νιώθω στα δάχτυλά μου τα υλικά,
καθώς θα πλάθω τις ψυχές εκείνων.
Δώσε μου ακόμη μια βιβλιοθήκη.
Να διαβάζουμε στους λογοτεχνικούς μας κύκλους,
τις βραδιές
όπου μετά τη σχολή θα μαζευόμαστε,
σπουδαστές ανάμεσα σε σπουδαστές,
και οι μεγαλύτεροι μέσω της αλληλοδιδασκαλίας
και της αυτοδιαχείρισης
θα αφήνουμε παρακαταθήκη
μια καινούρια φουρνιά εθελοντών δασκάλων
στα φτωχικά ομογενειακά σχολειά μας.
Το εναλλακτικό σχολειό.
Με την ακέφαλη διοίκηση,
τους μικρούς διακοσμητικούς αρχαιοελληνικούς κίονες ανάμεσα στον πίνακά του,
τους μαθητές που κάθονται στο πάτωμα, πάντα σε κύκλο,
με τους γονείς και τους εθελοντές να μπαινοβγαίνουν ελεύθερα στην τάξη, ανάλογα τις δεξιότητες του καθενός,
με δασκάλους που φτιάχνουν σαΐτες την ώρα του μαθήματος,
και ρίχνουν βιαστικές ματιές στο ρολόι περιμένοντας
το διάλειμμα για να παίξουν κουτσό με τα παιδιά στην αυλή…
Τέλος, δώσε μου κι ένα μπουγέλο γεμάτο γαλάζιο.
Να βάψω τους τοίχους,
τις καρδιές,
τα πρόσωπά τους.
Τα βότσαλα στη λίμνη 
Νοέ. 02, 2013 @ 07:28:42
Αχ γλυκό μου , μικρό μου ξενιτεμένο….
Να’ξερες τι τσιμπιματάκι ένιωσα στη καρδούλα μου!
Το φανταστικό σχολείο! Τόσο φανταστικό που δεν νομίζω να το δω ποτέ στην πράξη!
Νοστάλγησα……
Καλημέρα, καλό μήνα γλυκό μου!
Νοέ. 02, 2013 @ 07:43:36
Κι όμως, εγώ το βρήκα.. 🙂 Είμαι τόσο μα τόσο τυχερή.. Έχουν γίνει πολλά τις τελευταίες δυο εβδομάδες! Δεν είναι φανταστικό το σχολείο! Να, απλώνω το χέρι και το αγγίζω! Δουλεύω πάνω σε αυτό το project και νιώθω επιτέλους πλήρης!
Καλό μήνα, αγάπη μου.
Νοέ. 02, 2013 @ 08:26:53
Να πω ότι ζηλεύω; :))) Θα πω πόσο χαίρομαι για σένα!
Θα περιμένω διαρκώς νέα σου κι ανατροφοδότηση πάνω στο θέμα, ναι;
Φιλιά!
Νοέ. 02, 2013 @ 11:47:56
Μπορώ κι ακούω το χαρωπό χτύπο της καρδιάς σου, καθώς ξέρω τι σημαίνουν για σένα αυτά. Χαίρομαι να βλέπω τέτοιους ανθρώπους. Και μάλιστα όταν έχουν και τέτοιες θέσεις, χαίρομαι ακόμη περισσότερο.
Νοέ. 16, 2013 @ 05:12:36
Μέχρι εκεί ακούγεται ο χαρωπός χτύπος της καρδιάς μου; 🙂 Χαίρομαι που νιώθετε τη χαρά μου, την όρεξή μου, την τρέλα μου και την αισιοδοξία μου!
Νοέ. 02, 2013 @ 12:11:42
χαίρομαι που το ιδανικό έγινε πραγματικότητα για σένα, χαίρομαι τόσο μα τόσο πολύ!!
Νοέ. 16, 2013 @ 05:13:36
Το νιώθω.. μέχρι εδώ! Την αγάπη σας, την υποστήριξή σας, τη φτερωτή σκέψη σας. Ευχαριστώ! Που πιστέψατε σε εμένα 🙂 Φιλί γλυκό, Τζινάκι
Νοέ. 02, 2013 @ 17:00:10
Πόσο το ένοιωσα!
Σε γλυκοφιλώ!!!
Νοέ. 16, 2013 @ 05:23:19
Κι εγώ χαίρομαι που το νιώθετε όλοι.. τα παιδιά, οι γονείς, οι συνάδελφοι στο σχολείο.. εσείς που με διαβάζετε. Οι αγαπημένοι μου.. 🙂 Φιλί!
Νοέ. 02, 2013 @ 19:23:06
Αχ βρε Αγριμιώ!… Φαντάζομαι πόσο ενθουσιασμένη και «ετοιμοπόλεμη» για να βομβαρδίσεις με τις γνώσεις σου θα είσαι τώρα…
Κρίμα που λείπεις απ’ την πατρίδα. Τέτοιοι άνθρωποι είναι πολύτιμοι και σπάνιοι. Να’σαι καλά και καλή δύναμη να έχεις!
Πολύ δυνατό κείμενο!!!
Νοέ. 16, 2013 @ 05:24:41
Ετοιμοπόλεμη δε λες τίποτα, συντεκνάκι.. Θα έδινα τα πάντα για να ήμουν εκεί, σε κάποιο μικρό, ορεινό χωριουδάκι του Ρεθύμνου. Ελπίζω να τα καταφέρω σύντομα, ζω για αυτή τη στιγμή..
Νοέ. 02, 2013 @ 20:24:45
Ας ήμασταν τουλάχιστον κι εμείς μαθητές σε ένα τέτοιο σχολείο…… Αχ, πόσο πολύ θα το ήθελα κι είμαι σίγουρη, ένα τέτοιο σχολειό όλοι μας θα το θέλαμε… Φιλιά από μια Ελλάδα που της έχω θυμώσει….. Πολύ…….. 😦 😦
Νοέ. 17, 2013 @ 22:54:04
Με τους ανθρώπους να θυμώνεις και τις πρακτικές/πολιτικές, όχι με την Πατρίδα, κοριτσάκι. Χαίρομαι που βοηθώ όσο μπορώ εδώ, πραγματικά τη λατρεύω τη δουλειά μου! 🙂
Νοέ. 02, 2013 @ 22:16:59
Ένα τέτοιο σχολείο θέλω για να στείλω τα εγγόνια μου
αν ποτέ αποκτήσω…
Νοέ. 17, 2013 @ 22:55:10
Έλα, μωρέ, που δεν θ’αποκτήσεις; Τι είναι αυτά τώρα; 🙂
Θα αναρτώ τις ιδέες μας και τα προγράμματά μας σιγά-σιγά για να παίρνουν ιδέες κι άλλα σχολεία. Φιλί
Νοέ. 02, 2013 @ 22:55:41
Τι όμορφη προσευχή!
Μακάρι αυτό το φανταστικό σχολειό να γίνει πραγματικότητα!
Πολλά φιλιά!
Νοέ. 17, 2013 @ 22:56:20
Είμαστε σε πολύ καλό δρόμο.. έχουν τεθεί οι σωστές βάσεις και έχει αρχίσει το «χτίσιμο» και η μετεκπαίδευση των εκπαιδευτικών και των εθελοντών!
Κοινότητα, κοινότητα, κοινότητα! Απλά μαγικό! 🙂
Νοέ. 03, 2013 @ 15:57:47
Χαίρομαι που κάπου στον κόσμο υπάρχει ένας τέτοιος παράδεισος για τα παιδιά μας και εύχομαι να υπάρξουν και άλλοι πολλοί..
Πραγματικά είσαι πολύ τυχερή που βρήκες το ιδανικό Αγριμάκι μου!
Φιλάκια!
Νοέ. 17, 2013 @ 23:17:07
«Την άνοιξη αν δεν τη βρεις, τη φτιάχνεις..» Αυτό που ήθελα δεν υπήρχε στην αγορά, έτσι το δημιουργήσαμε από την αρχή στην κοινότητά μας! 🙂
Νοέ. 03, 2013 @ 21:57:39
Αυτό το φανταστικό σχολειό έγινε αληθινό ! Να χαρούμε τόσο πολύ που κάποια παιδάκια θα είναι εκεί μαζί σου
Φιλάκια πολλά
Νοέ. 17, 2013 @ 23:34:48
Χαίρομαι που το ζείτε κι εσείς μέσα από εμένα.. δε μπορείς να φανταστείς πόσο! 🙂
Νοέ. 10, 2013 @ 07:41:14
Εγώ δεν θα το ονόμαζα Εναλλακτικό. Θεωρώ πως του ταιριάζει καλύτερα να το λέμε Δημιουργικό. Ή ακόμη καλύτερα να το λέμε Σχολείο.
Έτσι απλά, γιατί αυτό είναι.
Ένα Σχολείο που μαθαίνεις να δημιουργείς, ενώ άνθρωποι που σε αγαπούν είναι κοντά σου και σε βοηθούν να βρεις το δρόμο σου. Όχι να περπατήσεις στα δικά τους χνάρια, τα ίδια με αυτά που πάτησαν οι ίδιοι, που τους έδειξαν οι προηγούμενοι, που είχαν μάθει από τους πιο προηγούμενους…
Προχθές διάβασα για 1000 tablet που μοιράστηκαν σε εντελώς αναλφάβητα παιδιά σε χωριά της Αιθιοπίας. Αντιγράφω από εδώ:
“Αφήσαμε τα κουτιά κλειστά στα χωριά. Σφραγισμένα. Χωρίς οδηγίες, χωρίς ανθρώπινη παρουσία. Σκέφτηκα , τα παιδιά θα παίξουν με τα κουτιά! Σε τέσσερα λεπτά, ένα παιδί όχι μόνο είχε ανοίξει το κουτί, αλλά είχε βρει και τον διακόπτη ανοίγματος/κλεισίματος. Δεν είχε δει ποτέ στην ζωή του διακόπτη, τον άνοιξε. Σε πέντε ημέρες τα παιδιά χρησιμοποιούσαν 47 εφαρμογές κάθε ημέρα. Σε δύο εβδομάδες, τραγουδούσαν παιδικά τραγούδια του αλφάβητου (στα Αγγλικά) στο χωριό. Σε πέντε μήνες, είχαν χακάρει το Αndroid. Κάποιος ηλίθιος στον οργανισμό μας είχε απενεργοποίησε τις κάμερες. Κατάφεραν να βρουν τις κάμερες, και χακάρισαν το Android.”
http://www.schoolofthefuture.gr/km/?p=538
Νοέ. 17, 2013 @ 23:50:54
Πέτρο, είναι και εναλλακτικό μοντέλο δράσης/εκπαίδευσης αφού είναι έξω από τα καθιερωμένα. Τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ.. Κι ένα εναλλακτικό σχολείο δεν μπορεί παρά να είναι ένα δημιουργικό σχολείο, όπως πολύ σωστά το έθεσες! Χαίρομαι που συμφωνούμε.
Νοέ. 19, 2013 @ 15:46:36
Αγριμακι μου καλητερη δακαλα γι αυτό το σχολιεο θα πώ εγώ δεν θα έβρισκαν τα παιδια εκεί μακρυα..μα τα παιδια παντού ειναι καλα οι μεγαλοι και οι συνθήκες της ζωής τα κανουν παραβατικά…κατα την γνώμη μου κανενα παιδι δεν φταιει που είναι έτσι.. και όλα μπορουν να αλάξουν πορεία οταν βρίσκονται κοντα τους άνθρωποι δασκαλοι σαν εσένα.. οπου γής..!!!! φιλί σου στελνω εκει .. ψυχη μου..!!